АБУ ҲАНИФА РОҲМАТУЛЛОҲИ АЛАЙҲНИНГ КАЛОМ ИЛМИГА ОИД АСАРЛАРИ
Abstract
Абу Ҳанифа раҳматуллоҳи алайҳи даври, кейинчалик урф тусини олган ва кенг ривожланган маънодаги тадвин асри бўлмаган. Шунинг учун у зот китоб ёзишга ўзларини банд қилмаганлар. Балки, ўша вақт таомилига кўра ижтиҳод қилиш, фатво ва дарс бериш орқали илм йўлида хизмат қилганлар[1].
[1] Абу Заҳра. Абу Ҳанифа. – Б. 166.
References
А.Мадвалиев. “Ўзбек тилининг изоҳли луғати” 4-жилд. “Ўзбекистон миллий энциклопедияси” Давлат илмий нашриёти. Тошкент: 2007. 350-б.
Ал- Қураший. Ал-Жавоҳирул музиййа фи табақотил Ҳанафия. 2/295.
www.mehrob.uzСаййид Раҳматуллоҳ Термизий ҳафизаҳуллоҳ. Абу Муин Насафийнинг ҳаёти. 15.11.2017.
Ибн Туғрий Бурдий. Ал-Манҳалул софий вал муставфо баъдал вофий. 2/72.
Ибн Обидин. Роддул муҳтор. 1/256.
Ҳ.Аминов. С.Примов. Ҳанафий фиқҳи тарихи, манбалари ва истилоҳлари. 174-бет.
Байҳақий. Сунани кубро. –Ҳайдаробод. Низомия, 1344 ҳ.
Муҳаммад ибн Абдулғани. Аълом. –Байрут. Дорул илм.1980.
Самъоний. Ансоб. –Ҳинд. Доиратул маъориф.1385 ҳ.
Ибн Касир. Албидоя ван Ниҳоя. –Байрут. Мактабатул маъориф.1966 ҳ.
Хатиб Бағдодий.Тарихи Бағдод. –Байрут. Дорул кутубул арабий.1980.ҳ
